Gül, gülgiller familyasından hoş kokuya ve görüntüye sahip olan bir bitkidir. Birçok tipi bulunmaktadır ve anavatanı Asya'dır. Anavatanı Asya olsa da dünya genelinde yetişme niteliğine sahiptir. Türkiye de yaklaşık 25 tür gül çeşidi bulunmaktadır. Kışın yaprak döken, uzun ömürlü ufak ağaç halinde bir bitkidir. Kırmızı, beyaz, pembe, sarı, siyah bu gibi fazla renge sahiptir. Rüzgar almayan, güneşli alanlarda yetişen gül, tohum ve çelik yöntemiyle çoğaltılır. Gül çiçeklerine, boylarına, çiçek açma dönemine ve renklerine göre sınıflandırılır.
Gülün ekilmesi için en müsait süre Nisan ayıdır. Kökten ayırma işlemiyle çoğaltma işlemi yapılır. Zahmetsiz ve her yerde rahatça yapılacak bir yöntemdir. Kök kısmından ayrılan gül hemen başka bir saksı içine aktarılır. Beslenmesi için vitamin ve mineraller yıl arasında iki kez topraktan verilir. Gül hava akımından kolayca etkilenen bir bitkidir. Soğuk havalarda bitkinin soğuktan korunması gerekir.
Gülün ekilmesi için en müsait süre Nisan ayıdır. Kökten ayırma işlemiyle çoğaltma işlemi yapılır. Zahmetsiz ve her yerde rahatça yapılacak bir yöntemdir. Kök kısmından ayrılan gül hemen başka bir saksı içine aktarılır. Beslenmesi için vitamin ve mineraller yıl arasında iki kez topraktan verilir. Gül hava akımından kolayca etkilenen bir bitkidir. Soğuk havalarda bitkinin soğuktan korunması gerekir.
Yazın bitki suya daha çok ihtiyaç duyacağından sulama işleminin arttırılması gerekir. Verilen su bitkinin her kısmına ulaşmalıdır. Sulama her sulamada tıpkı ölçülerde ve aynı saatlerde yapılmalıdır. Yazın çiçek açan bitki sonbaharda çiçeklerini dökmeye başlar. Bu süreçte dinlenme aşamasına girer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder